W programowaniu często powtarzamy wielokrotnie te same czynności, aby nie powtarzać ciągle tych samych linijek kodu tworzymy funkcje. Funkcje też mogą być nazywane podprogramami lub procedurami (w zależności od sytuacji jej wykorzystania i użytego języka programowania).
Funkcja jest to wydzielony fragment programu wykonujący określone czynności (operacje). Funkcję wywołujemy poprzez użycie jej nazwy (podanej podczas jej definiowania).
W Pythonie tworzenie (definiowanie) funkcji zaczynamy od użycia słowa kluczowego def, następnie podajemy nazwę funkcji, nawiasy okrągłe oraz dwukropek. W kolejnej linijce podajemy listę czynności jakie funkcja ma wykonać. Czynności te podajemy z zastosowaniem wcięcia (gdyż użyliśmy dwukropka w pierwszej linijce definiującej naszą funkcję). Wywołujemy funkcję podając jej nazwę oraz okrągłe nawiasy.
def powitanie():
print(’Witaj !’)
powitanie()
Do funkcji możemy dodawać także argumenty. Umieszczamy je w okrągłych nawiasach za nazwą funkcji, oraz tak samo je podajemy przy wywoływaniu funkcji.
def powitanie(imie):
print(’Witaj ’ + imie + ’!’)
powitanie(imie)
Zdefiniowana przez nas funkcja może zawierać dowolną liczbę argumentów.
def powitanie(imie, kolor):
print(’Witaj ’ + imie + ’!’)
print(’Czy twój ulubiony kolor to ’ + kolor + ’?’)
powitanie(imie, kolor)
Ćwiczenie 1.
Napisz program, który wyświetli sumę dwóch liczb przekazywanych jako argumenty do zdefiniowanej przez ciebie funkcji.
Ćwiczenie 2.
Napisz program, który, wyświetli kolejne liczby od a do b, gdzie a i b to parametry zdefiniowanej przez ciebie funkcji (zakładamy, że wartość a < b)