Grafika rastrowa – reprezentuje obraz za pomocą pionowo-poziomej siatki odpowiednio kolorowanych pikseli na monitorze komputera, drukarce lub innym urządzeniu wyjściowym.
Bez zastosowania kompresji kolor każdego piksela jest definiowany osobno. Obrazki z głębią kolorów RGB często składają się z kolorowych pikseli zdefiniowanych przez trzy bajty – jeden bajt na kolor czerwony, jeden na zielony i jeden na kolor niebieski. Mniej kolorowe obrazki potrzebują mniej informacji na piksel, np. obrazek w kolorach czarnym i białym wymaga tylko jednego bitu na każdy piksel.
Grafika rastrowa głównie ma zastosowanie przy zapisywaniu i obróbce grafiki rejestrowanej (skanowanej lub fotografowanej). Dodatkowo szerokie zastosowanie ma ta grafika w tworzeniu i zapisieobrazów fotorealistycznych.
Do zalet należą przede wszystkim:
- grafika rastrowa jest najprostszym sposobem opisu obrazów rejestrowanych,
- możliwość stosowania efektów fotorealistycznych,
- możliwość reprezentacji dowolnego obrazu,
Wśród głównych wad wymieniane są:
- duże rozmiary plików,
- skomplikowane przekształcenia geometryczne,
- przekształcenia graficzne zmniejszają jakość obrazu,
- konieczność zadbania o rozdzielczość wyjściową,
Grafika wektorowa jest to jedna z dwóch podstawowych rodzajów grafiki komputerowej, w której obraz opisany jest za pomocą figur geometrycznych (w przypadku grafiki dwuwymiarowej) lub brył geometrycznych (w przypadku grafiki trójwymiarowej), umiejscowionych w matematycznie zdefiniowanym układzie współrzędnych, odpowiednio dwu- lub trójwymiarowym.
Grafiki wektorowe (grafiki oparte na obiektach lub rysunki) – zdefiniowane są matematycznie jako grupy punktów połączonych liniami. Elementy graficzne rysunku wektorowego noszą nazwę obiektów.
Grafika wektorowa sprawdza się najlepiej, gdy zachodzi potrzeba stworzenia grafiki, czyli mającego stosunkowo małą ilość szczegółów, nie zaś zachowaniu fotorealizmu obecnego w obrazach. Odpowiednimi przykładami użycia grafiki wektorowej są: schematy naukowe i techniczne mapy i plany, logo, herby, flagi, godła, różnego typu znaki, np. drogowe, część graficznej twórczości artystycznej (np. komiksy).
Podczas korzystania z komputera można spotykać się z grafiką wektorową częściej, niż się powszechnie uważa. Stosowane są one m.in. w fontach, komputerowych opisach czcionek oraz w grach komputerowych i wideo, a dokładniej do opisu grafiki trójwymiarowej.
Do zalet należą przede wszystkim:
- skalowalność,
- prostota opisu,
- możliwość modyfikacji poprzez zmianę parametrów obrazu,
- mniejszy rozmiar w przypadku zastosowań niefotorealistycznych (loga, flagi i herby, wykresy itp.),
- opis przestrzeni trójwymiarowych,
- możliwość użycia ploterów zgodnie z metodą ich pracy,
- bardzo dobre możliwości konwersji do grafiki rastrowej.
Wśród głównych wad wymieniane są:
- złożoność pamięciowa dla obrazów fotorealistycznych,
- przy skomplikowanych obrazach rastrowych nieopłacalność obliczeniowa konwersji do formy wektorowej.
Najpopularniejsze formaty grafiki rastrowej:
- GIF – używa zazwyczaj tylko 256 kolorów, umożliwia tworzenie animacji czy też użycia kanału alfa (przeźroczyste tło)
- JPEG – najpopularniejszy format plików graficznych. Pliki w tym formacie są małe, lecz też nie najlepszej jakości. Format ma zastosowanie w Internecie, i programach multimedialnych, gdzie liczy się mała wielkość plików
- TIFF – format stosowany do zapisu skanowanych plików i DTP – komputerowym przygotowaniu do druku
- PNG – format ten ma o wiele lepszy stosunek wielkości do jakości pliku niż JPEG i coraz częściej zastępuje go. Dodatkowo obsługuje także kanał alfa.
- BMP – jeden z najstarszych i najprostszych formatów graficznych. pliki graficzne w tym rozszerzeniu cechują się dużymi rozmiarami i dobrą jakością.